Aan de slag

15.12.2022 Publiek / Programma

Werken aan toegankelijkheid met Stichting Accessibility

Manon Hees, Zuiderzeemuseum

Tijdens het programma Samen Inclusief onderzocht de Actiegroep Programma wat er komt kijken bij inclusief en toegankelijk programmeren. Een belangrijk inzicht is om niet voor anderen te denken. Zoek samenwerking met mensen die de ervaring en expertise hebben die niet binnen jouw team aanwezig zijn. Via een aantal praktijkverhalen op deze website delen leden van de Actiegroep Programma hun ervaring met zo’n samenwerking bij het ontwikkelen van programma.   

Het Zuiderzeemuseum werkte samen met Stichting Accessibility aan het toegankelijk maken van het museum. Stichting Accessibility is onderdeel van Bartiméus en ondersteunt (maatschappelijke) organisaties bij het realiseren van toegankelijkheid, om zo bij te dragen aan een inclusieve samenleving waarin voorzieningen toegankelijk en bruikbaar zijn voor iedereen. De stichting is in het bijzonder gericht op mensen met een visuele beperking.

Wij hebben voor het jaarthema van het Zuiderzeemuseum ‘Kinderen in 2022’ een strippenkaart bij Stichting Accessibility aangeschaft. Op die manier konden we op verschillende vlakken advies inwinnen over het toegankelijker maken van het Zuiderzeemuseum voor mensen met een visuele beperking. Er is onder meer gekeken naar de website, de plattegrond en de entree van het pand. Daarnaast hebben we ons laten adviseren bij de ontwikkeling van een tijdelijke presentatie.

Roelie: leven met een visuele beperking in 1900

In deze tijdelijke presentatie konden bezoekers ervaren hoe het is om te leven met een visuele beperking. We hebben deze ervaring gekoppeld aan het historische verhaal van Roelie (naar een boek van Willem Kramer). Roelie had een visuele beperking en leefde rond 1900 in Enkhuizen met zijn ouders.

Roelie had één glazen oog en voor zijn andere oog hing een constante mist. Hij vond het lastig te leven met zijn beperking, omdat zijn leefomgeving daarop nauwelijks was aangepast. Een leven binnen zag hij niet zitten. Hoewel hij eerst tegenstribbelde, koos Roelie uiteindelijk toch voor een blindenschool. Daar kon hij leren zich nuttig te maken, ondanks zijn beperking. Op de blindenschool leerden kinderen niet alleen schrijven, rekenen en typen, maar ook het uitoefenen van ambachten.

Om de ervaring van de visuele beperking zo goed mogelijk over te kunnen brengen, hebben we via Accessibility een aantal adviesuren gevolgd bij Francis ter Horst, die zelf ongeveer 10% zicht heeft. Francis geeft bewustwordingscursussen aan organisaties. Met onze werkgroep rond het themajaar hebben we deze cursus ook gevolgd. Francis legde vele ‘visuele’ casussen voor, die ons een ander perspectief gaven op alledaagse en praktische zaken. Daarnaast hielp ze ons met het vormgeven van de bezoekerservaring in de presentatie.

Volledig toegankelijk zijn voor iedereen lukt misschien niet, maar je kunt te allen tijde empathisch zijn en je openstellen voor de behoeften van een ander.

We leerden wat we vanuit onze functie kunnen doen op het gebied van toegankelijkheid. Denk aan kleurgebruik op de website, of collega’s bij de kassa en van de beveiliging goed informeren over het toelaten van een hulphond. Een belangrijke les was dat je als organisatie misschien niet op alle onderdelen volledig toegankelijk kunt zijn voor iedereen, maar dat je als organisatie én als individu te allen tijde empathisch kunt zijn en je open kunt stellen voor de behoeften van een ander.

Foto van het interieur van het zogenoemde 'blindenpandje'. De school van de blinde Roelie die in 1900 in Enkhuizen woonde.
Interieur van de tijdelijke presentatie, het klaslokaal van Roelie. Foto door Danique de Vries.

Meer weten?